Werkkapitaal (ook wel de vlottende activa van een bedrijf minus de passiva) is een van de begrippen die heel verschillend uitgelegd kan worden in het bedrijfsleven en is de oorzaak voor het mislukken van veel fusie- en overnametransacties. De analyse van het netto werkkapitaal (ook wel NWC genoemd) wordt meestal overgelaten aan het einde van fusie- en overnameprocessen (M&A) en is vaak omstreden vanwege de complexiteit van deze berekening. Verkopers interpreteren werkkapitaal verschillend als zijnde gemeten in “maanden” en representatief voor ‘cash burn’ of een soort vangnet met betrekking tot de liquiditeit van het bedrijf. In veel bedrijfseconomische definities vormt het cash onderdeel van het werkkapitaal. Dit geldt niet bij fusies- en overnames. Daar is de cash (overtollige liquiditeiten) onderdeel van de netto-schuld berekening en niet onderdeel van het werkkapitaal.
In werkelijkheid volgen werkkapitaalberekeningen algemeen aanvaarde formules die zijn ontworpen om de kasstroom-genererende capaciteiten van een bedrijf te meten, samen met de vlottende activa en passiva die van invloed zijn op cashconversiecycli. Formules voor werkkapitaal worden vaak aangepast aan de transactie die wordt overwogen. In dit artikel worden enkele voorbeelden op algemeen niveau uitgelicht.
Kopers berekenen de gemiddelde werkkapitaalniveaus in de loop van de tijd. Discussiepunt is vaak over welke periode een gemiddelde wordt gekozen maar bijna altijd gaat dit over het verleden. Dit gaat vaak met intervallen van zes, negen en twaalf en vierentwintig maanden om de impact van seizoensinvloeden op kasstromen te begrijpen en een geschikte werkkapitaalbenchmark of "gemiddelde" te bepalen. Kopers en verkopers onderhandelen over het gemiddelde om ervoor te zorgen dat het niveau passend is. Over het algemeen is het zo dat kopers hogere niveaus van werkkapitaal willen, terwijl verkopers een lager gemiddelde zullen beargumenteren.
Hoe dan ook, als het gemiddelde werkkapitaal (referentie werkkapitaal) eenmaal tot stand is gebracht, zal dit vergeleken worden met de stand van het werkkapitaal op overdrachtsdatum. Als het werkkapitaal van de verkoper lager is dan het doel op de overdrachtsdatum, zal de koper de aankoopprijs verlagen. Op dezelfde manier, als de vaststelling aantoont dat er een hoger niveau van werkkapitaal is dan het vastgestelde gemiddelde zal de verkoper het overschot houden.
Werkkapitaal wordt berekend door de kortlopende verplichtingen van een bedrijf af te trekken van zijn vlottende activa en wordt gebruikt om de operationele liquiditeit en financiële gezondheid van het bedrijf op korte termijn te meten.
Positief werkkapitaal stelt bedrijven in staat om hun huidige activiteiten te financieren, korte termijnrekeningen af te betalen en groei intern te financieren. Als de kortlopende verplichtingen van een bedrijf groter zijn dan de vlottende activa, heeft het bedrijf een negatief werkkapitaal. Een substantieel positief werkkapitaal is echter niet altijd optimaal, omdat het erop kan wijzen dat het bedrijf te veel voorraden heeft of niet genoeg geld heeft geïnvesteerd. Het is cruciaal voor bedrijven om rekening te houden met werkkapitaal om solvent te blijven en duurzaam te groeien.
Bij het vaststellen van het werkkapitaal van een bedrijf, is het belangrijk om de werkkapitaalcyclus te kennen, of de tijd die het bedrijf nodig heeft om werkkapitaal om te zetten in contanten. Bedrijven met een hoge omloopsnelheid van voorraden en die onmiddellijk door klanten worden betaald, zoals supermarkten, restaurants, online retailers en telecombedrijven, kunnen duurzaam bestaan terwijl ze een negatief werkkapitaal hebben.
In een poging om de cashflow te optimaliseren en de liquiditeitstoestand op korte termijn te verbeteren, streven bedrijven er doorgaans naar om voorraden te verkopen en zo snel mogelijk inkomsten van klanten te innen en rekeningen langzaam af te betalen. Hier volgen een aantal rekenvoorbeelden van.
Voorbeeld 1: positieve/normale werkkapitaalcyclus
Bedrijven met positieve/normale cycli (waarbij voorraaddagen plus debiteurendagen langer zijn dan de te betalen dagen) hebben vaak externe financiering nodig om de periode te dekken voordat ze betalingen van klanten ontvangen.
Werkkapitaalcyclus = 55 + 10 – 60 = 5
Bedrijf X moet 5 dagen uit eigen zak betalen voordat de volledige betaling van klanten wordt ontvangen.
Voorbeeld 2: Negatieve werkkapitaalcyclus (Cash-Only onderneming)
Bedrijven met negatieve werkkapitaalcycli die snel hun voorraad verkopen en betalingen van klanten ontvangen, kunnen solvent blijven terwijl ze een negatief werkkapitaal hebben.
Werkkapitaalcyclus = 50 + 0 – 60 = -10
Bedrijf Y ontvangt de volledige betaling van klanten 10 dagen voordat het leveranciers moet betalen.
Als je geïnteresseerd bent om in contact te komen met een van onze professionals om het werkkapitaalbeheer van jouw bedrijf te bespreken of als je andere fusie- en bedrijfsovername vragen hebt, neem dan contact op met een van onze experts.
Geschreven door IMAP Netherlands- Rens Wisman, gebaseerd op artikel “Networking Capital in MA” van US IMAP partner Capstone Partners.
Poradce je Vaším kompasem.
Obraťte se na nás pro nezávaznou konzultaci se specialistou na fúze a akvizice, který si pozorně vyslechne Vaše potřeby a upřímně a nezaujatě posoudí nejlepší možné řešení.